On Adımlık Oda... Şiiri - Melek Ayaz

Gecenin bitmeyen,
Karanlık yollarında,
Dilimde umudun türküsü.
Umutlarım ayaklanır koşar adımlarla,
Dilsiz haykırışlarım
Kelepçeli ellerime sinmişken,
Ah şu kara tren vagonları,
Hasretimdeki gülleri getiriverse.
Kırlarda koşan tayın,
Ele avuca sığmayan yaramazlığında,
Yada bezgin gecelerin birinde.
Ansızın...
Dokunuverse yüzüme avuçlarınız,
Bildiğim herşeyi unuturum.
Birbirimizde yaşanmış zamanlar kadar,
Yakın o an!
Mümkündür imkansızlığı aşmak,
Biliyorsunuz...!
Sevginin,
Zindanı, zinciri, kelepçesi olmaz.
Dilimde hep umudun türküsü,
Voltalar dururum on adımlık odayı.
Ah şu kara tren vagonları,
Hasretimdeki güllerimi getiriverse.