-ey mâh! diye sana sesleniyorum
sen beni yalnızlığımda idam ediyorsun
kaybetmenin pahasına sevmeye çalışıyorum seni
ama gel gör ki umurunda bile olmuyor gidişimin gizi
sonra cebime sokuyorum geceyi
alabildiğine aydınlanıyor her yeri ıslak bir kentin
gözlerin bir deniz manzarasına dönüşüyor
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta