On Şiiri - İbrahim Ünlü

-ey mâh! diye sana sesleniyorum
sen beni yalnızlığımda idam ediyorsun
kaybetmenin pahasına sevmeye çalışıyorum seni
ama gel gör ki umurunda bile olmuyor gidişimin gizi
sonra cebime sokuyorum geceyi
alabildiğine aydınlanıyor her yeri ıslak bir kentin
gözlerin bir deniz manzarasına dönüşüyor
bir baharın doğuşuna…
gözlerin;
şekli şemali olmayan bir renge dönüşüveriyor
ve hayallerim;
havalanmak için geç vakitlerini bekliyor gecenin