..OMZUNU YASLAR MISıN BANA?

............... Uyansana can
.....................Uyansana
...........................Kaç ay oldu
................................Bu ne uykusu

..........I

Omzunu yaslar mısın bana derdin
Yılan hikâyesine dönen
Biri sönen biri yanan
Birbirini çağrıştıran derdin
Yıllar yıllar öncesine giderdin

Bölüm bölüm anlatırdın
Kısık sesle acelesiz
Roman içi roman hayatını
Masaya yatırırdın
Derinlerine inerdin
Bitmeyecek sandığım
Ilık bir nefesle
Şiirleştirirdin
Ecelsiz ölen
İlk ve çok sevilen
O sultanlaşan efsanevi kadını
Büyük bir zevkle
Keserdin kadavranı

Dinlerdim

Aniden sesin kesilmiş
Büyümüş ve kaymış gözlerin
Gözlerinde
Al örtülü al kınalı
Ak giysili ak gelin
Bakışların
Her zamankinden anlamlı çok daha derin

Sezilmiş söyleyemediklerin
Bilinmiş kula kul olmamış
Asla boyun eğmemişliğin

İmrendim

Gözyaşların kalmış göz uçlarında
Avuçlarında ıslak tuzu
On tırnağında
Derin kanın etin
Ve asaletin
Kilitli dişlerinin arasında kalmış dilin
Sıkılmış yumruklar halinde
Son nefesinde
Hak isteyen iki elin

Açamamışlar

Günde en az üç kez
Yaşlarla yıkanmaya alışık
Yaratandan başkasına açılmayan
Mübarek avuçlarına değememiş su
Geçici bir tahtaya
Onurla yazılmış adın

Gurur duydum doğrusu

..........II

Nerde olursak olalım
Evde parkta caddede
İlk notalarını duyar duymaz şarkımızın
Sarılırdık birbirimize
Bakışarak eşlik eder
Yavaş yavaş dans ederdik.
Sonra gizlerdik yüzlerimizi
Yüreklerimizi aynı yalım dağlardı
Aynı hıçkırık sustururdu bizi
İki dev ağlardı

İnlerdim

Ayrıldığımızda
Gözyaşlarımız kalırdı omuzlarımızda
Soğuyunca hissederdik
Kul hakkı derdik
Adalet isterdik

Seslerimizde hüznün buğusu
Mutsuzluklar içinde mutluyduk doğrusu!

..........III

Uyansana caaan
Uyansanaaa
Kaç ay oldu
Bu ne uykusu

Şimdi
Hiçbir şey kalmadı elimde
Başım önümde
Yaşlarım mendilimde
Şarkımız dilimde

Nerdesin canım
Nerde

Aşkımız sürdükçe
Bitmez bu ağıt
Ne nefes yetişir
Ne kalem kâğıt

Dağıt topladığın hüznü gece
Ne varsa dağıt
Ne varsa dağıt