Sesinin pınarları gibi saftı yüreğin.
Kulağımda
hep bir şarkının nihavent makamı oldun.
Ben seyrederken gülüşünün ezgisini
omzunda çiçekler açıyordu,
mutluluk kokan çiçekler.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta