Omuzdan Kırılır Kol...

Ezel bahar yaz ayları gelir de,
Açılmaz tomurcuk gülün be gülüm.!
İki yüzlü çıkar dostum bilir de,
Kırılır kanadın, kolun, be gülüm.!

Rağbet görür ise böyle yüzsüzler,
Doğru sayılırsa hep eğri sözler,
Bizden evvel gider ise bu izler,
O zaman kırılır dalın, be gülüm.!

Sağa da sola da yaranamadık,
Süpürdük süpürdük arınamadık,
Düzen de sade biz barınamadık,
Sessiz ve sedasız salın, be gülüm.!

Düzende düzenbaz olamayınca,
Aradığın neyse bulamayınca,
En basit bir izni alamayınca,
Omuzdan kırılır kolun, be gülüm.!

Malumlar becerip aşıradursun,
Mazlumlar yolunu şaşıradursun,
Düzenbaz işini başaradursun,
Ak olsun sendeki alın, be gülüm.!

Kaleli haklıdır gördün ya işte,
Yine yaya kaldık biz bu yarışta,
Uzun uzun düşün ellerin başta,
Sonra bak nicedir halin, be gülüm.!