Omuz Bekçisi Şiiri - Kubilay Demirkaya

Sordum;
-''Kaç çeşit gülücük var!''
Dedi ki,
-''Ben senin yanında gülüyorum ya...''
Dedim,
-''Nasıl yani?''
Dedi ki,
-''Sevdanın cümlesine kucak açan sol yanın titretiyor beni...
Gençleşiyorum!
Yaşlanmaya ne gerek var...!
Omuzunda bir dünya
Ve gülmenin ne demek olduğunu
Dünyaya öğretiyorum ya...!''

Dedim,
"Öyleyse omuzumdan inme sen!
Gülmenin iyisi kötüsü olmaz.
Gülmek, insan doğasının değişmeyen iklimidir.
Sende benim
Yazımsın,
Baharda açan çiçekler gibi hazımsın."

Dedi ki,
"Sen bana, ben sana muhtaç iki deli sevdayız.
O bize yeter."

Ve ben sustum.