Ömürüm Şiiri - Hüseyin Parlakdemir

Geldi geçti benim garip ömürüm
Bir baharı yaza çeviremedim
Bir leylaya mecnun oldu gönülüm
Bir canana halimi bildiremedim

Dost dediklerim sırtımdan vurdu
İnsanlarda yedi azdı kudurdu
Gariban işini nerde bitirdi
Koştum yar peşinden yeldiremedim

Bülbülün konduğu güller yıkıldı
Yaprağı kurudu gülü döküldü
Aç gözünü kardaş kimlere kaldı
Söyledim sözümden aldıramadım

Geleni gürdünmü gidene bir bak
Zannetme gelmekle gitmek çok ırak
Varacağız kardaş ora son durak
Tutupta elinden kaldıramadım

Geceden gündüzden ibret alsana
Hak yola gidene yoldaş olsana
Birgün zaman gelip kurulun cana
Beş vakit namazı kıldıramadım

Hüseyin'im teneşüre gelmeden
Eşin dostun kefenini almadan
Çoluk çocuk kara yere salmadan
O kahbe nefisi öldüremedim