Zaman boynu bükük bir yetim gibi, melâli
İşlemiyor gönlüme ne akrep ne yelkovan,
Çoktan düştü boynumdan unutmanın vebali
Kahır kahır çekiyor, nisyânda kaldı nisyân…
Hasret hangi bahçenin zakkumudur, kan kokar.
Acı niye acıyı bicân kılıyor bende,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
İçimdeki çocuğu avutmuyor hiçbir ses,
Bana yâr’dan yadigâr bahçıvan nasırlarım…
ÇOK İNCE DİZELER, TEBRİK EDERİM...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta