Senin
Saatler saydığın devirlerde
Ben,
Yollar katediyordum
Sana doğru yüreğimde
Her saate
Bir ömürlük yol çiziyordum
Sana uzanan
Her saatte
Bir ömürlük özlüyordum seni
Ve her ömür
Bir saatlik yokluğunda sızlıyordu
Saatler geçiyor ömrümden
Ömrüm geçiyor saatlere inat
Ömrüm yollara inat,
Beni sana getiriyor
Yollar saatlere inat,
Kısalıyor umuda yolculukta
Sana yolculukta...
Saatim oluyorsun
Ömrüm oluyorsun
Ömrümü akıttığım saatlerde
Yolum oluyorsun...
Kayıt Tarihi : 30.10.2006 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Funda Gülseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/30/omurluk-saatler.jpg)
'Ben' kullandığın kadr 'sana' da kullanmışın. Bu durumda şiir 'ben' kokuluktan 'sana' destekli bir 'biz' kokusuna kavuşmuş. Bu durm şiirlerde özlenen ve hoşlanılan bir durumdur.
Üzgünüm, ben senin kadar insafsız olamayacağım. 9 veriyorum ama istikbal vaad ediyorsun. Eğer 'ben' ve 'sana' ları daha uygun bir düzlemde 'biz'leştirisen 10 vereceğim. Yani ben de emaneten bir '1'in var :)))
TÜM YORUMLAR (4)