Dünyanın bütün yalnızları, kırılmış bütün aynalar,
Dostluğun doruğunda yaşayan yalnız insanlar.
Güneşim tutuldu, duygularım paramparça,
Bir ağustos ayının gecesinde ruhum beş bin parça.
Ben babamın dizinde büyümedim, ne de kucağında,
Ben gönüllerde türkü oldum, ağıt oldum, gönül oldum.
Salkım söğütlerin dibinde soluklandım hayalinle,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
