Bir sabah uyandım sürurlu gönlüm,
Bozulmuş bağ gibi hazan’a döndüm,
Artık son gidişe pek yakın’dı ömrüm,
Ah ile vah ile bitip giden ömürler.
Sabah penceremden seyreyledim sokağı,
Gezenleri görüyorum bir aşağı bir yukarı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta