dip dalgasını yiyen kayıkçı
tövbe eder balık tutmamaya
lâkin acısı geçince
unutur sözünü
başlar yeniden balık tutmaya
yine eski heycanla atar ağını
bekler, ümitlidir
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
ama bu sefer fena çuvallar
göz göze gelirler bu eski dostlar
sıvışmak vaktidir iyice batmadan
kadim dosta bir bir atarlar kazık
takılan ağlara sazandır!
yazık! …
Tebrikler.... güzel anlatım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta