Ömürden bir yil daha Şiiri - Hanife Ayaz

Bir yil daha gecip gidiyor yanimizdan
kah agliyarak, kah kahkahayla.
Gecmiste yasiyoruz bazen
özlediklerimizi hatirliyarak.
Baba, anne yoklugunda
eski günlerin anilarini .
Cocukluk elbislerimizin ceplerinden
cikararak kucagimiza seriyoruz.
Kapilari sevdiklerin acmaz artik,
kosa kosa gitsende ,nefes nefese varsanda.
Bahceler sesiz adini cagiran yok.
Muhabettin uzun saatlerinde
uzun uzun yüzüne baktigin
kaybetmekten korktuklarin yerine
can alici bir sesizlik dolasir sac tellerine kadar.
Her an odalarin birinden ,
cikip gelecekler sanirsin.
Renk renk ciceklerle dolu bahce bile
viran, meyva agaclari kim toplar meyvalarini?
Bir yil daha gecti ömrümden annem
bir yil daha babam
bir yili daha ugurladim cikardim yüregimin karanlik
kuytularindan
Hanife Ayaz