Ömürde Yaşanmayacak Büyük Heyecan

*yürüyorum yaya bir yoldan, hayalimde sen
gülüyorum, mutluyum seninle, umut bularak.
ırmak gibi akıp, çağladığın damarlarımdan,
içimdeki dünya yeşeriyor, hayat bularak!

sonra çıkıp hayalimden sen gelince yanıma,
mevsimler bin-bir renginde seni bezeniyor.
el ele yürüyoruz, şen-satrak dügün, bayram
gören gözler mest oluyor, sanki peri, melek!

gidiyoruz gök mavi renginde, dingin bir hava
güneş ısısı ay tenini yalıyor, meltem rüzgarıyla.
çıldırıyor görenler sanki, sen afet, tufan, tayfun
Tanrı,dan yardım diliyor seni arzulayan yürekler.

güzelliğinle düştün sen dillere, girdin kalplere
çıkmıyorsun hiç kimsenin aklından rüyada bile
gülüşüne hasret kalıyor sana bakan hayranların
kopuyor amansız fırtınalar ta kalplerin içlerinde.

eğer bu tatlı haz, hoş duygu sürerse haşre(1) kadar
feleğin meşkatli kollarında tüketmezse zaman bizi
her yeri sarsın ecel lakin; bitmesin derim bu tatlı an
ömürde yaşanmayacak büyük heyecan bu tığ gençlik!