Kuyuya atılan taşın çığıltısı gibi
Derinden geliyordu çığıltısı
Yürek kurumuş
Yürek susamış
Yürek dört duvar darda
Bomboş…
İçini kemiren hasretinin yankıları
Göğsünü gümletiyor
Yedi milyarda bir
Ömürde bir
Bir başınalığına gelecek kavuşmayı beklemekten
Solgundu yüzü
Atamazdı başka hiçbir şey içindeki yozu
Aşka gelmeden yoktu
Son sözü...
Kayıt Tarihi : 1.7.2008 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!