Ömürcüğüm Şiiri - Sadık Nergiz

Döndü zamanın çemberi
kokusu misk-i amberi
toy düğünden o kamberi
buldu bitti ömürcüğüm

çekildi damarın kanı
tükendi ömrün zamanı
bir sabah koca ummanı
yuttu bitti ömürcüğüm

aktı sığ derenin suyu
tükendi kör kaldı kuyu
evvela sessiz uykuyu
tattı bitti ömürcüğüm

sadık nergiz akar coşar
kahı kükrer kahı yumşar
kısa ömrü kurda kuşa
saçtı bitti ömürcüğüm

kapandı kör gecenin feri
çekildi can söndü deri
en sonunda toprak yeri
açtı bitti ömürcüğüm

uğraştı bir ömür yenmeye
nefsi bilmekmiş terbiye
elde tüfek boş mermiye
baktı bitti ömürcüğüm