Her sabah uyandığımda gül yüzünü görüyorum karşımda
Sensiz geçen her günüm kara bir leke gibi kalıyor hayatımda
Sensizlik ömrümün bir parçası oldu alışırmıyım bilmem buna
Sayar aşık ömrünün her gününü
Yanında görmek ister kalbinin gülünü
Sevdiği sevmez ise aşığı
Her gün tadar ölümü
Birşey oluyor sen gülünce
Renkler canlanıyor çiçekler açıyor sanki bahar geliyor
Birşeyler oluyor seni görünce
Kafamda söyleyecek söz çok
Ne söylesem hiçbirinin kifayeti yok
Sen beni sevmedikten sonra
Konuşsamda sussamda manası yok
Belki de senden Çok sevmiştim seni
İyiliğini, saflığını, güzelliğini
Belki de seni severken kaybetmiştim kendimi
Günleri durdurmak istersin
Sormaz sana gider kendi akışında
Bir çiçeğe konmak istersin
Sevmez seni kuruyup gider sen dokununca
Bilmem sana daha kaç şiir yazdım
Her şiirde kalbime bir mezar kazdım
Tercüman olamadım hislerime anlatamadım
Eline bir kalem verirdim
Üstüne yaz diye ömrümü verirdim
Ben sadece seni sevdim
Sen bana fırsat vermedin
Sana beni sev demedim
Günleri durdurmak istersin
Sormaz sana gider kendi akışında
Bir çiçeğe konmak istersin
Sevmez seni kuruyup gider sen dokununca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!