Ömür Yetmez Şiiri - Abbas Paksoy

Dolanır durursun, karşımda.
Seni sevmeye, ömür yetmez.
Sevgi yel’i, eser baş’ımda.
Seni sevmeye, ömür yetmez.

Umut oldun, hayal’lerime.
Yara’larım, indi derin’e.
Bir de, sen düş, benim yerime.
Seni sevmeye, ömür yetmez.

Baharda açan, gül’üm oldun.
Bu güzelliği, nerden aldın.
Benim gönlümü, niye çaldın.
Seni sevmeye, ömür yetmez.

Çıkarıp atsam, çıkmıyorsun.
Koynuma dolup, akmıyorsun.
Paksoy'a, niçin bakmıyorsun.
Seni sevmeye, ömür yetmez.