“Umut ettim, sahip olamadığım gelecekten pay almayı. Sarıldım acılarıma, geçmişime anılarıma. Hiç nasip olmadı mutluluğun dizlerinde uyumak. Dalgaların sahile vardığı o deniz sesine, o güzel dolunaya bakarken şiir yazmak. Seslenirim, hastane koridorlarında gezinen çocukluğuma. Korkuyorum yaşadığım onca maziden. Alışamadım büyümeye, küçülen bedenime. Zamana karşı oynadığımız oyuna. İyileşmeyen kaderime ve yaralı ömrüme…”
Düşlerim gerçeği olmayanları
İzlerim öylece bana bakanı
Dilsizin sancısı suskun pazarı
Ellerim üşürken biri tutmalı
Merhem olur mu? sinem yaralı..!
Dikenleri batardı gülü tutarken
İlla dilmi lazım? sevda satarken
Doğuşumu izle ömrün batarken
Ezberimde aşk seni unuturken
Mucize istiyorsan felek yaralı..!
Değerli bir roman ama çok pahalı
İlişkiler sorunsuz mutlu kalmalı
Doğrular yanlışlara rehber olmalı
Erişilmez ferman zoru başarmalı
Mazeret istemez ki kader yaralı..!
Deseler umutsuz insan olur mu?
İçimizdeki aşk çıkış bulur mu?
Dilekler tutulsa da kabul olur mu?
Engelli yalnızlık yolu bulur mu?
Maksatlı yaşıyorsa zaman yaralı..!
Dil susmaz konuşur bile bile
İstese bir ömür yazar kalbi ile
Değişmez kaderi bilinmez çile
Eskidi insanlık sende yenile
Mühür vuruldu ömür yaralı..!
26.08.2010
Kayıt Tarihi : 12.9.2020 03:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DİDEM
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!