ÖMÜR..
KUCAK,KUCAK…
———————
ÖMÜR, yaşadığın değil,yaşamadığın ZAMAN’dır..
Kimi vakit merhametsiz! .Acımasız ve yamandır! ..
Bir vakitler keyfetsen de,acıları bîamandır! ..
Sevdalara düşmeyegör…Halin,etvarın dumandır! ..
Doğduğunda, anan-baban,tüm ailen bayram eder;
Dolaşırsın kucak-kucak..Yıllar geçer,sevgi biter! ..
Büyüdükçe dertler artar,mutluluk geride kalır;
Başlar gurbetin yılları…Ayrılıklar kapıdadır..
Yolun açılır hasrete…Çıkış, baba ocağından! ..
Çiledir gurbet yılları …Ayrı ana kucağından …
Gerilerde kalakalmış ilk delikanlılık Aşkın..
Döndüğünde bulamazsın…O çaresiz; ,sen se şaşkın…
Aile baskısı deyip,boynu bükük, evlenmiştir…
N’olduğunu anlamadan,kaderine katlanmıştır..
Daha, önünde kocaman bir de Vatanî Görev var..
Bekler mi çocukluk Aşk’ın.bağlandığın o güzel Yâr? ..
-İSTANBUL/ 1979
Mehmet Cemalettin BayhanKayıt Tarihi : 20.6.2012 21:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!