ömür üzgün
boynu bükük,
yıllar sürgün
çaresiz…
ömür üzgün,
yaşanacaklar bir köşede,
-artık yaşanamayacaklar-
çaresiz…
ömür üzgün
ve eksik
sensiz
çaresiz…
ömür üzgün
-gözlerin yalan-
çare yok…
çare var aslında
çare sensin.
Kayıt Tarihi : 2.2.2006 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!