Ömür Üçgünden İbâret Şiiri - Mehmet İslami

ÖMÜR ÜÇ GÜNDEN İBÂRET

Yiyen yedi içen içti gelen gitti konan göçtü
Göçenlerin kasaveti derdi veremi kalmadı
Ömür denilen hayatın günlerinde sayı üçtü
Dün geçti hâl bu gündedir yarın hayâldir gelmedi

Hakikât bu tefsir böyle
Var ise yanlışı söyle
Meşgûl olma başka şeyle
Delik destiler dolmadı

Mezardaki ölülerdir dünyadakini besleyen
Gayri meşrudur amelleri şeytan göze süsleyen
Gözlerine perde çekipde nûra karşı sisleyen
Dost olanlar kabire girerken yanında olmadı

Dostluk varlık ile imiş
Var olanı almış yemiş
Kimi Durmuş kimi Memiş
Biri Muzaffer olmadı

İSLÂMİ: sen zennelerde iğne ile oyalanma
Ali dayının küpünde cinnilerle boyalanma
Yüze gülen kimseleri gönülden dostundur sanma
İki kara gün dostu var gayri bir dostu bulmadı

İSLÂMİ: yalnız değilsin
Mühürlenenler ne bilsin
Rabbim mâsiyeti silsin
Cennetin gülü solmadı