Ömür tüketen yalnızlıklarda
Geride bir sen kalırken
Kalmışlığından dahi geçerken ya da
Ya da ölüme bir adım daha yaklaşırken
Doğmamışken güneş
Şehir daha susamamışken yağmura
Sen kendi yağmurlarında
Boğulmaktan korkarken
Ve korkarken
Bir gecenin sabahına varamamaktan
Usanırken yalnızlığından
Diyet ararken yarım kalmışlıklara
Yangınlar içinden
Hasretken bir damla suya
Ya da giderken
Bir çocuğa adını veremeden daha
Ve geceler ulaşır sabaha
Bir çocuk yanar ateşinde güneşin
Bir sevmek ölür şehrin kaldırımlarında
Belki yağmur
Söndürmeye yeter yangınları ama
Diyet olamaz hiç yaşanmamışlıklara
Kayıt Tarihi : 31.12.2008 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/31/omur-tuketen-yalnizliklarda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!