lebalep boğuk bir hastane koridorunda
ümitsiz yaşlar izledim, endişeli gözlerle!
keşmekeş bir toplum ve sanki tunç çağı
sanki yeni buluşlar peşinde bütün siyahlar !
siyahlar dediğime bakmayın sakın sizler,
her birinin üstünde beyaz gömlek de var!
ömür törpüsü, zannedersin ki ölüm kapıda..
en az on yıl dirsek çürütmüş, beyin yormuş
uzmanlar kadar havalı, acayip uzman olmuş!
aslına bakarsan çok da çok lazım böylesine,
böylesine açılmaz kapılar ardındaki, rüküş!
açılmaz kapıları açması lazım bir sürü rüküş..
tabi yola çıkarken karın doyurmaktı mesele.
tunç çağını ihya edecek kadar çok bilmişler
nerden bileceklerdi ki sömürgeci ahlakını ?
geçmişin şeceresini tutanlar kadar çok cahil,
geleceği umursamayacak kadar akil mi akil!
yol gösteren rızk lutfetmiş kıymetini bilene,
en bolundan kurmuş sofrayı, yok yok diyene!
eşik eriten, kapı yıpratan, akıl yürüten kimse
kimse bu arkadaşlara yol veren, yol bulan:
"vardır her yaşın bir hesabı, hesapsız kalma
eldekini kaybedip de kardeş, saç baş yolma!"
08.03.2021/15.00
Bandırma
Kayıt Tarihi : 14.3.2021 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kamil Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/14/omur-torpusu-hastane-koridoru.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!