Ömür törpüsüne yalvardım durdum,
“Birazcık dur” dedim. “Duramam.” dedi.
Canıma tak etti, kâbuslar gördüm,
“Hâlimi gör” dedim. ”Göremem.” dedi.
Gözüme indirdi simsiyah perde,
Ağrımaz başımı düşürdü derde.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta