Siyah saçlı yar, gülüşün bana bahar.
Aşkın Mecnun’a çevirdi, dertlerin dar!
Hercai oldum, ben şiir sözlü tatlı yar.
Ferhat olur ben, delerim bu dağları yar!
Manalı sözlerin, ölümden beter.
Derdin kalbimde, zenzele eder.
Bu aşkın sonu,vuslatla biter.
Hummalı ateşte yakma, beni yar!
Kalbimde taht kuran, tatlı halin var.
Gönlümü fet’eden, sıcak kanın var.
Beni, benden eden, güzelliğin var.
Dokunma yarama, debreşir bak yar!
Mehtapta içime düşer, bir ateş.
Sabahları doğmuyor, ufukta güneş!
Sen neden oldun yar, başkasına eş,
İkimiz sanki olduk yar, kan kardeş.
Omuzlarına dökülür, siyah saçların örgüsü,
Gamzeli yanakların, sana Tanrı vergisi,
Sayende kalbime çektim, gönül sürgüsü!
Yokluğun içimde, mezara kadar, ömür törpüsü...
Ali Sözer
26/12/2015
Kayıt Tarihi : 26.12.2015 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!