Ömür Törpüsü Şiiri - Serhat Sümer

kuyruklu yalancı yıldızlar
düşlerimin üstüne söndü hep
çocukluğumu büyüttüm terli avuç içlerinde
yaralı sevdalar biriktirdim kalbimde
hiçbir zaman iyileşmediler

ben sevmekten hiç vazgeçmedim
ve hiç unutmadım seni...

mavi gökyüzümü
göçmen kuşlar kararttığında
bir veda iklimine üşüdüğünde mevsimler
bana bakıp
unuttuğunda gözlerini gözlerimde
ve gittiğinde
ve dönmediğinde
hiç unutmadım seni...

günler geçirdim karanlık
zindan gecelerim
ulaşmaz sandım sabahlara
göçmen kuşlar geri dönmez sandım
geceler geçirdim
sabahlara aldandılar
kanamalar edindim
durmaz sandım,dağlandılar.

kuyruklu yalancı yıldızlar
düşlerimin üstüne söndü hep
şarkılar hep ayrılığa
hep ayrılığa söylendiler

nasıl bir yalnızlıktır ki bitmez
uzun çok uzun,mehtapsız içmelerce
ve nasıl direnir acılar
ömür törpülendikçe
inatlaştım rüzgarla
şeytan uçurtmam uçmadıkça
gülümsedim
hayat çok zaman acıtsada

ve ağladım
yüreğimde bitmeyen o sızı
ve ağladım
gözlerimden gözlerini düşürdüm
baktım
eksikler var dönen kuşların arasında
baktım hiçbir merhem dindirmiyor...
baktım bir omuz yok başımı yaslayacağım
ağladım...
ben seni hiçbir zaman unutmadım

günler geçirdim
kuyruklu yıldızların yalancılığını gösteren
insanlar tanıdım
en çok dostum dediklerim vurdular.
paramparça takvimler astım duvarlara
duvarlar yıktım hapisteyim sanarak
günler geçirdim
kuyruklu yalancılarla doluydular
seni unutturamadılar.