Ömür Terazisi
Şafaklar atarken eksilen ömürden.
Kader daralıyor yüreğim kanıyor.
Acı ve hüzün kardeş, elem kederli.
Bu nasıl hayat onca insan gitti.
Kalanlar yabancı dil sustu, kalem yazdıkça sen kaldın.
Kaldıkça da şehrim değişti sevgim arşa çıktı.
Yoklugunla kavrulan bir dilek tuttum şimdilerde.
Belki sende yoksun fakat halen hayallerim ucuz ve halen benle ömür terazisinde...
Kayıt Tarihi : 24.1.2020 14:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
