Ömür sermayesi Şiiri - Yusuf Şeker

Ömür  sermayesi

Siyahken beyaza, döndü saçlarım.
Gurbetten,gurbete, göçüp giderken.
Yıprandı el,ayak, göz ve kaslarım.
Ömür denen, sermayemiz  biterken.

Çileli geçer ömrüm, boşu boşuna.
Balı zehir eder gurbet, katar aşıma.
Ak düşürür her gün,kara kaşıma.
Ömür denen, sermayemiz biterken.

Nice insan gördüm, yanışı nice.
Hali perişan olmuş, hayatı gece.
Görmüyor gözleri,feri gidince.
Ömür denen,  sermayesi biterken.

Yan ey gönül,haldan hale girince.
Şu gençliğin, bir gün  sonu  gelince.
Yollar uzar, yorgun argın gidince.
Ömür denen, sermayemiz biterken

İçten yanış, her türlü işi halleder.
Bir duadır. Bin musibeti,  defeder.
O nefes ki,her daim hakkı zikreder.
Ömür denen,sermayemiz biterken.
                       ....
                                        Yusuf seker