Ömür sahnesi Şiiri - Sadık Nergiz

Avlusunda bu dünyanın yalnız kaldık avlusunda
çırptı bizi yükseğinden halısından havlusundan
dedim dünya sen misin bu ömrün sırtında ki kambur
dedi benim hem sırtında hem de sırtın namlu'sunda

duldasın da bu dünyanın yer aradık duldasında
bir köşeye sığamadık sığdıysakta hurdasında
dedim dünya sen misin bu ömrün elinde ki tambur
dedi benim hem elinde hem de elin vurmasında

Toprağın da bu dünyanın çok elendik toprağın da
Düştük yola debelendik çamur diz de kar burunda
dedim dünya sen misin bu ömrün üstünde ki kalbur
dedi benim hem üstünde hem de altında ki kumda

Bu dünyanın sahnesinde geldi geçti bir gün daha
Baktım yarın bugün olmuş bugün desen çöl de vaha
dedim dünya sen misin bu ömrün üstünde ki mağrur
dedi benim koyan seni hem tabuta hem kundağa