yaşamımın en büyük harfi
“a”
onunla çizildi sınırlarım
o kapladı etrafımı
bilmem gereken en büyük kelimeler
onunla başlıyordu:
güneş sere serpe talas savaşı’nda
bıyıklar burma
kılıçlar kırma er meydanında
al göllerde sevgi zümrüt-ü anka
kaf dağları nuh tufanı dede korkut
bir çığlık gecenin en mahrem yeri
gizlenmiş kapatılmış...
nasıl dayanmış ellerim
nasıl sabretmiş
bilmen gereken şeyler var
ışıklar kör
yangınlar soğuk
bulutlar kuru
rüzgârlar dingin
her şey olması gerekenin tersini oynuyor
sebebi sensin
bu coşku dolu ruh adına and içiyorum
kıpkırmızı kan gibi
güzel görünümlü bir şişeden akan bu yemin
galata’yı ardıma alıp yüzümü şarka dönüyorum
ve yemin ediyorum biten her şey için
buz gibi kış yağmurlarıyla ıslanmışçasına
serin rüzgârlarla karşılaşmışçasına
duruldu
kaldı aşk
soluk güneş ışığı bize sığınak
bir ışık huzmesi tozlu sokakta
kaldırıma sıkışmış küçük elleri mısralarının
ve fotoğrafının kanlı dişleri
ve çamurları gözyaşlarının
ve yankılanması hırıltılı sesinin
ve rüzgarı kokunun
güz sisli ve ıslak
çürük kelebek kanatları
küflü martı çığlıkları
yaşlı ağaç ıslak çimen ve göçük
sebebi yağmur
büklerin dibindeki kuş yuvalarından
el sallar
tekil yıllar
gölgesi düştüğünde iğdiş dalların
nanemolla bir huzme toz bulutlarıyla içime akar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!