Ömür Kubbesi Şiiri - Hasan Hüseyin Çetin

Ömür kubbesi üstte,altının altındayım
Kara hücreler içre,törpü kıskacındayım

Dizilmiş ben misali mahkumu beşeriyet
Dalgın düşüncelerle bekleyiş boş nihayet

Ukdenin adımları ufka bassa da zeval
Hayatı hakikatte acizdir bende ahval

Bir oyun ki fi sanal çöz ki bulasın kemal
Piyon gider tek adım,meşgalesi yem hamal

Zulmet çemberindeyim,cebrim dışarı akmak
Suri mukim cehdimde,pes eylemeyen ahmak

İkna olmadı olmadı bu can,serzeniş kesmez bir an
Cühelasın idrak et,gelen ilahi ferman

Törpü işler aşınır,kelam gider dil şaşar
Dil hoş söyler konuşur,sükunetle ceng yapar

Hakkını vermez Hakkı,bilmez ayalin hakkı
Kaybeder huzurunu,mahşerde öder hakkı

Cisme geldi alilane,bekler havadis umar
Bitik bekleyiş zuhal,sen yolda kim oyalar

Ayan idi bazen hoş,külli cihan oldu boş
Şua sardı meydan loş,ömür ziyan geçti boş

Dağılacak cam kubbe surun çınlamasında
Ebede başlar adım,hesap sonu sıratta

Saçılır kırıntılar tartar mizan kefede
Umulur vesiledir hoş gidişin ebede

Hasan Hüseyin Çetin