Ömür Kıyısı Şiiri - Şevket Güler

302110111351141

hayatın
ya ortasında
ya kıyısındadır
ömür

ellerinin
kırlangıç siyahında süzülüşü
kara saplanmış kardelen kokusu
boynunu bükerek
göğe ters duran kalelerin
lalelerin
ezberinde kırık telin şarkısı

benim
bedenimin içindeki
bu ruh askısı

gözümün
renk hayranlığı

kullanılmamış kınların
paslı kinlerine işlenmiş
hançer izi var
duanın dudaklarında
demir parıltısı var yanaklarında

yaprakları kırık sonbahar
uykuları dökülüyor kirpiklerinden
bir daha dirilmiyor
düşen yaprak ölüyor

düşün yaprakları

tek renkken de
renksizdir
çünkü hala gölgesizdir

şimdi bir gözle uyuyorum
bir gözle uyanıyorum

iki gözünü hiç görmemiş
kemancı da
sese bakmayı bilir
gözlerini rüyada açmayı

parmaklarımından
kağıda akıyor
gözümün feri
görmüyorsun

ağıttan kağıt yandı
duymuyor
sesime bakmıyorsun