Biraz beyaz, biraz pembe, biraz maviydim. Siyahı hiç sevmedim.
Sayılı günlerin ömür kelebekleriydim. Yaşamak istedikçe öldüm. Rengarenk bir dünyaydım. Tek tek yere döküldüm.
Sırça köşküm kanatlarımdı. Konduğum yer ömrüme sığmayan hayatımdı.
Yüreğim, yüreğim gibi değildi. Naz yapmayı bilmedi. Belki de yüreğim hiç olmadı. Gözlerim! Aydınlığa bakan gözlerim hep siyahtı. Bir açılıp bir kapandı.
Hayat bana küçücük, ben ona ufaçıktım. Bir içimlik su kadardım. O beni içtikçe ben ona uzaklaştım. Aydınlıkta rengarenk ölüm de hep siyahtım. Yas tuttu kanatlarım yere düşmeden havada kaldı. Siyahı ölüm sayan bir solukluk yaşantım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Siyahı ölüm sayan bir solukluk yaşantım.
Bir solukluk yaşantıya inat eder gibi rengarenk kelebeklerin kanatları...güzeldi
,
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta