Biraz beyaz, biraz pembe, biraz maviydim. Siyahı hiç sevmedim.
Sayılı günlerin ömür kelebekleriydim. Yaşamak istedikçe öldüm. Rengarenk bir dünyaydım. Tek tek yere döküldüm.
Sırça köşküm kanatlarımdı. Konduğum yer ömrüme sığmayan hayatımdı.
Yüreğim, yüreğim gibi değildi. Naz yapmayı bilmedi. Belki de yüreğim hiç olmadı. Gözlerim! Aydınlığa bakan gözlerim hep siyahtı. Bir açılıp bir kapandı.
Hayat bana küçücük, ben ona ufaçıktım. Bir içimlik su kadardım. O beni içtikçe ben ona uzaklaştım. Aydınlıkta rengarenk ölüm de hep siyahtım. Yas tuttu kanatlarım yere düşmeden havada kaldı. Siyahı ölüm sayan bir solukluk yaşantım.
Melek TonyalıKayıt Tarihi : 8.9.2007 16:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir solukluk yaşantıya inat eder gibi rengarenk kelebeklerin kanatları...güzeldi
,
tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)