Ömür gülistanı Şiiri - İsmail Solak

ÖMÜR GÜLİSTANI

Kulak verdim büyükleri dinledim
Dünya baştan başa koca han imiş.
Gelen gitmez giden gelmez diyorlar
Tenlerde misafir tatlı can imiş.

Yıllar varmış dolanırmış dağları
Yıllar varmış dava eden çağları
Dallar varmış çiçek açmaz bağları
Ömür gülistanı perişan imiş.

Zaman denen bir kuyuya düşmüşüz
Kader denen has yazıya küsmüşüz
Talih çuvalının ağzını büzmüşüz
Zere umman, nokta son sultan imiş.

İlden ile yükleyerek göçleri
Zincirleyip öfke ile öçleri
Affeyleyip yapılan tüm suçlari,
Bağışlamak meğer bir cihan imiş.

Düşman imiş bana dost sandıklarım,
İtibaeda değil benim poslarım
Olgun hammış tamamlar hep yarımı
Çile derler sonsuz gülistan imiş.

İsmail'im fani dünya dönmesin
Ben yanmışım bari güller yanmasın
Gül dalına yaban bülbül konmasın
Gönül gazel döken bir bostan imiş.
İsmail Solak