Ömür boyu her gün bir ses bekleriz
O sesi hep özleriz
Hayallerle avunurken yaşam biter
Yalnızlığın girdabında
İçimize karanlık çöker.
Binbir meşakkatle vardığımız yolun sonunda
Umut dolu gözlerle bakarız ardımıza
Yıkılır o anda hayallerimiz
Ne o ses gelir kulağımıza
Ne özlenen yolcu vardır arkamızda.
İşte bu bizim ömür gerçeğimiz
Gelmez bir ömür beklediğimiz.
Kefen denilen libas biçilir sırtımıza
Yatırırlar soğuk musalla taşına
Hoca sorar ''Nasıl bilirdiniz''
Nerden bilecekler,
Örselenmiş ruhun neler yaşadığını.
14 Eylül 2014
Halide KöksalKayıt Tarihi : 12.3.2018 18:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/12/omur-gercegimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!