Tophane yamaçlarına takılıyor bakışlarım.
Gözlerimin solgun ferine,
Umut ışığı oluyor varlığın.
Sonbaharın son yaprağı düşerken dalından,
Sen ömür firakım da ikinci baharım.
Milat diye yazılıyor,
Usumdan yüreğime adın.
Hiç olmadık zamanlarda
Düşüyorsun aklıma.
Zemheri ayazında,
Yaz sıcağında.
Gecenin bir yarısı,
Uykumun tam ortasında
Rüyalarımın efsunu oluyorsun bir anda.
Ve sonrası eşlik ediyorsun,
Sabah mahmurluğuma.
Günü seninle yaşıyor,
Gün ortasında sana susuyorum,
Ve akşamın alacası düşerken şehrime,
Seni alıp geceye taşıyorum.
Varlığını yokluğuna bulayıp,
Hadi cancağızım diyorum,
Yanıma uzan da uyuyalım.
Dar-ı dünya bize dar.
Gel biz yine rüyalarda buluşalım.
Hayallerde koklaşıp,
Ruhlar âleminde bir bütün olalım.
Sen ki;
Hazan mevsimine denk gelen ikinci baharım…
...türkmenkızı...
Hatice Türkmen Yurtseven
Kayıt Tarihi : 13.3.2025 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
4. dosya Köz Yaşlarım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!