Yavaş yavaş tükeniyor umudum
Yavaş yavaş bitiyor yaşam sevincim
Soluyor aşkınla açan gülüm
Dünyamı aydınlatan gözlerini gözlerimden ayırdığın günden beri karanlıktayım …
O dilin ne zaman söylese başka ismi inan ben kahrolmaktayım
Buna sen kıskançlık de , kapris de ,ne dersen de
Ben yaşamak için sana muhtacım …
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla