Ömür verdin Allah’ım, yolunda harcayamadım.
Muhammed Mustafa’ya (s.a.v) gerçek ümmet olamadım.
Üzerimden dünyanın sevgisini atamadım.
Rızıklandırdın beni, kanaatkar olamadım.
Ecel geldi yaklaştı, ne desem bilemiyorum?
Cürümlerim çok Rabb’im gazabından korkuyorum.
Ettim tevbe-i nasuh, rahmetini umuyorum.
“Lebbeyk Rabb’im” diyerek, Sana varmak istiyorum.
Öleceğim elbette, birdaha ölmemek için.
Lakin mahşerde soracaklar: “Bunca günah niçin? ”
Üzülerek cevap vereceğim: “Dünyalık için.
Mağfiret etmezse Rabb’im, kaydımı, nara geçin.”
Hakk’ın emir ettiği şekilde yaşamaya bak.
Aldanma sakın nefis ve şeytan kursada tuzak.
Kafandan asla çıkarma ömür, ecel, ölüm hak.
Kul olursan görürsün Hakk’ın Cemalini ancak.
11.09.2007
Yusuf AkkayaKayıt Tarihi : 19.1.2012 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir akrostiş şiir denemesi...
![Yusuf Akkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/19/omur-ecel-olum-hakk.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)