Ömür Düzen Şiirleri - Şair Ömür Düzen

Bölünmüş ümmet o gün birleşince
Onları Allah korusun o gün bizden
Küllerimizden doğup iyileşince
Onları Allah korusun o gün bizden

Haksızlığa karşı bütün hakkıyla haykıran,
Bir gemi yola çıkıyor esareti kıran.
Nuh’un mu gemisidir şu dalgaları aşan
Nedir deniz ufkundaki bu parıltı, bu şan?
Yaşlısı, genci her millettendir her neferi,
Sanki Barbaros ile bir Osmanlı seferi.

Dipsiz denizi taşırdı şehitlerin kanı.
Yaşayanlara can verdi şehitlerin canı.
Sarsılmaz semayı sarsan gürbüz yiğitleri!
Analım hep beraber, ölümsüz şehitleri.

Göklerden yıldırımlar gibi inerken ölüm,
Dokuz şehidin yüzünde belirdi tebessüm.
Tebessümler, şehitlerin cennete göçüşü;
Tebessümler, şehitlerin süsü ve gülüşü.

Eğer birini
Seni sevdiğim kadar seversen
Sızlasa da bedenin
Kalbini söküp de versen
Anla ki bendeki sen
Hastalığına tutulmuşsun

Akıl kabuktur soyar onu bahtiyar aşıklar
Beşer o zaman insanlığını ruhuyla anlar

Hangi akıl gönle vurmaya yeltenirse halka
Gönül ki o aklı rezil-ü rüsva eder halka

İstanbul kanatlarıyla cennetten inmiş bir rahmet
Bayram günü buluşma noktası Karacaahmet
Öleceğiz madem kalıcı değiliz dünyada
Cennete açılan bir kapı olmalı İstanbul’da

Yakışmaz zümrüt gibi İstanbul’un yanına

Bizzat rızayı hakkın davasıdır bil hakikat
Ol bin vefa getir takat, cihattır bu tatbikat

Bizde ahsen-ül hayat İl-â-yı Kelimetullah
Öyle ol ki rabbin Allah, kaidin Habibullah
Verseler mülki cihanı satmayasın davanı

Bastıramaz bombalar adaletin sesini
yıldıramaz Kurşunlar yaşamak hevesini

Prangalar mı vurulmuş dilimize gençler
Uzun zamandır sükuta sarılmış caddeler

“Yok”u var eden bir “Var”lık var gibi
“Var”ı yok eden “Yok”luğun yok dibi
Yok diyorlar “yok”u bulamıyorum
Var diyorum “Var”ı göremiyorum
“Yok” bulunmaz ki “Yok” bir var değildir
“Var” görünmez ki “Var” bir yok gibidir