Ömür Diyarı Şiiri - Orhan Gülaçar

İnsan yaşlandıkça
Başka türlü bir yalnızlık yaşar.
Erişkinliğe eriştiğinde tuttuğunu büken
Gördüğü her haksızlığa isyan ettiği günleri sona ermiştir .
İstemsiz huzur, huzursuzluktur.
Sanki bu dünyadan hiç geçmemiş,
Mucizevi dönüşümler yaşamamış,
Doğru yoldan başarıya ulaşmamış,
Zor şartlarda çalışıp ter dökmemiş,
Annesinden babasından hiç doğmamış,
Yüreğini hiç güzel duygularla doldurmamış,
Hiç akrabası veya dostu olmamış,
Bir köşede bırakılmış,
Anlamsız saatlerin esiri olmuş,
Hayatına kattıkları değerler değersizleşmiş,
Sevinçlerini besleyecek coşkuları kalmamış,
Ömür yurdundan ayrılmadan önce
Bir avuç iyilik ve biraz sevgi özlemi çeken
Sevdiklerinden ilgi bekleyen .
Başka türlü bir yalnızlık yaşar.