İnsan yaşlandıkça
Başka türlü bir yalnızlık yaşıyor
Sanki bu dünyadan hiç geçmemiş,
Mucizevi dönüşümler yaşamamış,
Doğru yoldan başarıya ulaşmamış,
Zor şartlarda çalışıp ter dökmemiş,
Annesinden babasından hiç doğmamış,
Yüreğini hiç güzel duygularla doldurmamış,
Hiç akrabası veya dostu olmamış,
Bir köşede bırakılmış,
Anlamsız saatlerin esiri olmuş,
Hayatına kattıkları değerler değersizleşmiş,
Sevinçlerini besleyecek coşkuları kalmamış,
Ömür yurdundan ayrılmadan önce
Bir avuç iyilik ve biraz sevgi özlemi çeken
Sevdiklerinden ilgi bekleyen .
Başka türlü bir yalnızlık yaşıyor insan
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!