Ömür Denilen Şeyde Şiiri - Neriman Keten

Ömür Denilen Şey De
Doğdum
Baharın en can alıcı günlerinde
Ilık bir günün ezan ile sela arasında
Kaderciliği öğrettiler biz yaşarken
Kolaya kaçmaktı belki böyle düşünmek
Yaşamaktan vazgeçmenin bir diğer adı
Hani diyorum
Ömür denilen şey ne menem şey arkadaş
Sevmeyi unutturuyor hayat kavgası
Dokunamıyorsun gündoğumuna keyfince
Hani diyorum hani
Yol yakınken
Dönesim var doğmamaya
Doğumum bahar
Yaşantı karakış
Ne çetin yaşanmışlık
Ömür dediğin
Kendini gerçekleştirmek olmalı oysa
Yok olmuyor
Olamıyor oldurmuyorlar
Yüzü güleç dili fesatların
Hasetlikleri dalında kurutuyor hayalleri
Belki de ben beceriksizim bu konuda
Eyvallahım yok
Minnet etmiyorum
Ne bir ağaç gölgesinde dinlenmeye
Ne bozulmuş bağın meyvesinden yemeye

Bu düzen de kimine uyar
Noktadan sonra virgül koymak
Lakin
Bana zarar
Fıtratıma zar atmayı bıraktıramam
Noktadan sonra virgül koymayı
Yakıştıramam kendime
Noktaysa noktadır
Küçücük nokta bitirir herşeyi...
Ve seçtiğin yol
Nihayetinde son kararındır