Ömür denen Mevsim’in, Sonbahar’ına vardık
Kalan sayılı günler, teker-teker bitiyor…
Dön de bir bak geriye; neler-neler bıraktık
Mazi beni sırtımdan, anılara itiyor...
Sevdiğim insanların, sararmış resimleri
Bakıyorlar albümden, kaybolmuş cisimleri
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hayat bir tiyatro değil bir imtihandır Yavuz bey kardeşim. Çünkü tiyatroda anca senaryosu başkaları tarafından yazılmış bir oyun sahnelerin ve oyuncular da ister istemez o senaryoyu sahneye koyarlar. Lakin hayat sınavı öyle değildir. Zira onun bütün safhaları imtihana tabi tutulan şahısların isteklerine göre yaratılıyor. Yani imtihanda her şey irade-i cüz'iye sahibi olan kulların arzularına göre halk olup şekilleniyor.
Hayırlı imtihanlar olsun inşaallah.
Gelmek elimizde olmadığı gibi kalmak elimizde değil…
Teslim olmak gerekiyor sanırım… olup bitene… olacak biteceklere…
Etkili bir şiirdi
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta