Ömür denen yelkovan Şiiri - Gürsel Cengiz

Bazen bir mey gibi
Akınca acılarım yüreğime
Zembereğinden çıkıp
Yüreğe düştü mü saatin yelkovanı
Zordur akrebi yuvasında tutmak

Ve zordur

Bu hasretlikleri
Bir çırpıda yutkunmadan yutmak

Bir bir sayınca ömrün geçen vefasız günlerini
Hayatın acımasız çarkları
Ve kayınca gökteki yalnız yıldızımız
İşte o zaman
İçimde ki mahkum duygularımın
Firarı yazılır hapishane duvarlarına

İnsanım sizler gibi
Bende bazen suya susarım
Bazen de sana
Sonbaharda sararan yaprakları
Düşlerimde içerim

Bazen de kurtulamam
Hasreti lime lime taşıyan bu kara trenlerden
Uzaklardaki vefasız sevdama
Yorgun bir terzi gibi ömür biçerim