Ömür Denen Garip Yolda Şiiri - Yunus Önd ...

Kıpkızıl bir tan yeri vaktinde,
Afilli yalnızlığımdan vurulmuşum.
Bir gül ağacının misk kokan gölgesinde,
Adımı ve eşgalimi unutmuşum.
Ömür denen garip yolda,
Kimseye eğilmemiş dik durmuşum.
Dünyanın keşmekeşinden bunalınca,
Ruhum ve sırrımla konuşmuşum.
Yücelerin yücesinin fermanıyla,
Zifiri karanlıklarda buluşmuşum.
Yaşam ve ölüm.
Dert ve derman.
Yarım kalan sevdalar.
Parça parça umutlar.
Hayata dair bildiğin ne varsa.
Hepsi ezelden yazılmış bir kağıda.
Bizim elimizden ne gelir?
Bunlar birer ilahi emir.
Karşısında erir demir.