Her insan yediği şaplak ve ağıtla girer bu yola,
Bizim ömür dediğimiz , aslen bir nefeslik mola,
Kimi bertaraf olur, kimi sağa sapar kimisi sola;
Bir varmış la bir yokmuşun arası, ömür dediğin…
Gelen gitmek için vaktini bekler,
Sırtına ya sevaplar ya günahlar yükler
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta