Ömür dediğin sürekli düştüğün yol hali belkide
Dallara tutunamayan yapraklar gibi
Bir sonbahar yaşatır hayat vakitsizce...
Gerisi kış sonunda yeşerecek umutlara kalır.
Son nefesi tutabilirsen,
Tutunduğun dallar kırmazsa sevincini,
Düştüğün yerde bir yol daha açar kim bilir?
Adı bahar olur,
Umut olur,
Belkide düşmeden yaşamak olur.
Kim bilir...?
Kayıt Tarihi : 15.7.2020 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)